“Als je niks meer kan, word je boa,” zo liet columnist Özcan Akyol zich ontvallen tijdens een aflevering van Vandaag Inside. Een uitspraak die, hoewel misschien bedoeld als provocatie, de voortdurende onderschatting van de ambtenarij blootlegt. Het clichébeeld van ambtenaren als lui, onvriendelijk, en overbetaald is een hardnekkige mythe die geen recht doet aan de realiteit van hun werk. Daarom is het tijd voor een herwaardering.
In tegenstelling tot het beeld dat soms geschetst wordt, zijn ambtenaren de stille krachten die onze samenleving draaiende houden. Hun inzet is vaak onzichtbaar, maar onmisbaar. Van het onderhouden van onze infrastructuur en het bewaken van onze veiligheid, tot het ondersteunen van onderwijs en zorg; ambtenaren zijn overal. Ze zijn degenen die zich, vaak achter de schermen, inzetten voor het algemeen belang.
Ambtenaren zijn niet degenen die aan de zijlijn staan. Integendeel, ze staan in de frontlinie van onze maatschappij. Ze zijn getalenteerd, intelligent en ondernemend. Ze geloven in hun werk en zijn overtuigd van de maatschappelijke bijdrage die ze leveren. Met passie en toewijding komen ze elke dag hun bed uit, klaar om meer te doen dan van hen wordt verwacht. Ja, ook in het weekend. Ja, ook vroeg in de ochtend en laat in de avond. Omdat ze weten dat hun bijdrage ertoe doet.
Deze ambtenaren zijn de ruggengraat van onze publieke sector. Door hun jarenlange ervaring en opgebouwde expertise spelen ze effectief in op veranderingen. Ze zijn cruciaal bij de implementatie van nieuw beleid, waarbij ze de brug slaan tussen theorie en praktijk. Ze zijn niet alleen de bondgenoten van politici bij veranderingen, maar ook de bewakers van realistische en haalbare doelstellingen. Zonder ambtenaren loopt de samenleving onherroepelijk vast.
Het is dan ook hoog tijd om het beeld van de ambtenaar bij te stellen. Ver weg van het stereotype van de luie kantoorklerk, zijn ambtenaren de dynamische en toegewijde professionals die ons land vormgeven en vooruithelpen. Ze kiezen bewust voor een carrière in dienst van de gemeenschap, gedreven door een verlangen om bij te dragen aan het grotere geheel. Zij doen het voor de samenleving, voor elkaar. Alleen al om die keuze verdienen ze waardering en respect.
De veelzijdigheid aan opdrachten en werkplekken drijft ambtenaren en wekt hun nieuwsgierigheid naar nieuwe uitdagingen. Ze herkennen niet alleen kansen, ze omarmen ze. Het eindresultaat? Ambtenaren die steeds krachtiger bijdragen aan het algemeen belang en hun loopbaan een vlucht zien nemen. Flexibele ambtenaren zijn de ambtenaren van de toekomst. Daarom draaien we bij Het Publieke Domein de opmerking van Aykol graag om: “Als je alles kan, word je ambtenaar.”